Υπομονή

Κάθομαι και σκέφτομαι πόσο έχω εξαντλήσει αυτή τη λέξη τόσα χρόνια.

Μαζί και όλα τα συναισθήματα που κρύβονται δειλά-δειλά πίσω απ'το φόρεμα της.

Η αγάπη, η συμπόνια, η επιθυμία, η ανάγκη, η λύτρωση, η επιτυχία.

-Γιατί δεν φεύγεις;

-Γιατί σ'αγαπάω.

-Σε πληγώνω.

-Σε αγαπάω.

Η υπομονή για την αγάπη, η ατελέσφορη ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. 

Η υπομονή για την αναλλοίωτη, αέναη αλήθεια που δεν θα σβήσει όσα μίση και αν υπάρξουν, όσοι τύραννοι και αν την ποδοπατήσουν.

Θα είναι εδώ.

Και η δικη σου αλήθεια ρωτάς γλυκέ μου ανθρωπάκο με τι μοιάζει;

Η αλήθεια η δική σου είναι πως από πάντα υπομένεις, ποτέ δεν είπες "στέρεψα από δεν πειράζει", μήτε φώναξες "δεν σας αντέχω!" . 

Αυτή ειναι η αλήθεια σου γλυκέ μου ανθρωπάκο,

ποτέ δεν θέλησες να πάψεις να πονάς .